«Υπάρχει vintage μουσική πιο προχωρημένη από τη σημερινή»

Μαρία Μαρκουλή

14778830

«Πρόκληση είναι για μένα το μεγάλο χάλι μέσα στο οποίο έχει αφήσει η μουσική βιομηχανία την ιστορία της ποπ. Πολλές καταπληκτικές και παρεξηγημένες μουσικές είναι παγιδευμένες σε παλαιολιθικά συμβόλαια με μη ρεαλιστικούς όρους. Σπουδαίοι μουσικοί ακόμη τιμωρούνται για τις χαμηλές πωλήσεις τους αντί να τους δίνεται η ευκαιρία να αποδείξουν την αξία τους σε ένα πιο φωτισμένο περιβάλλον». Αυτή είναι η απάντηση του Άντι Βότελ για το τι τον κινητοποιεί στις μουσικές περιπέτειές του, από τις οποίες το σαφάρι σπάνιων δίσκων είναι από τις πιο προσφιλείς.
Συλλέκτης δίσκων (ψυχεδελικών, funk, folk, jazz, tropicalia...), DJ, παραγωγός, ιδιοκτήτης τριών δισκογραφικών εταιρειών και μεγάλος φαν του Βαγγέλη Παπαθανασίου και της ελληνικής ποπ σκηνής, που έγραψε την ιστορία της κυρίως τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70, ο Βρετανός εξηγεί στα «ΝΕΑ» πως «η ποπ σήμερα είναι μάλλον καταχρηστική έννοια, που είναι ταυτόχρονα ντροπή αλλά και μια περιουσία. Πριν από 30 χρόνια τα ποπ συγκροτήματα είχαν χιλιάδες οπαδούς, ενώ σήμερα κάθε νέος που συναντάς έχει τον δικό του προσωπικό αγαπημένο καλλιτέχνη, επειδή ακριβώς υπάρχει τόση καλή μουσική εκεί έξω που βρίσκεις εύκολα μέσω της τεχνολογίας. Αυτό είναι καλό σε ατομικό επίπεδο, αλλά η κοινωνική πλευρά της ποπ σχεδόν δεν υπάρχει».
Μέσα από τη «finders keepers» δισκογραφική ετικέτα, ο Άντι Βότελ επιχειρεί- όπως λέει - «να κάνει την παλιά μουσική καινούργια». «Ψάχνουμε να βρούμε vintage μουσική που να είναι πιο προχωρημένη από την πιο μοντέρνα μουσική σήμερα. Και προσπαθούμε να αναστήσουμε μουσική από τόπους που δεν συνδέονται με τις εκάστοτε μόδες του δυτικού κόσμου».
Όσο για το «Who Κilled the Dragon» του Vangelis (που έχει στις κυκλοφορίες της finders/keepers) πιστεύει πως «είναι βυζαντινό funk του-από μια πραγματική μουσική ευφυΐα».