Κηδεύτηκε ο Γιάννης Βούλτεψης

Στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου κηδεύτηκε το μεσημέρι ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και αντιστασιακός Γιάννης Βούλτεψης, ο οποίος απεβίωσε το Σάββατο σε ηλικία 87 ετών.
Στον επικήδειο λόγο που εκφώνησε η κόρη του, επίσης δημοσιογράφος, Σοφία Βούλτεψη, τόνισε ότι ο πατέρας της «ήταν ένας άνθρωπος που με πάθος υπερασπίστηκε τις ιδέες του και με πάθος πολέμησε το διχασμό».

«Αποχαιρετάμε τον αγωνιστή Γιάννη Βούλτεψη, ο οποίος δεν άφησε ευκαιρία να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των δημοσιογράφων. Μπορούσε να μας κοιτά όλους κατάματα και να μας διδάσκει με το παραδειγμά του», σημείωσε από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος.
Στον επικήδειο που εκφώνησε ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Χρήστος Πασσαλάρης, χαρακτήρισε τον εκλιπόντα ως «έναν καθαρό αγωνιστή της πένας, έναν λειτουργό του τύπου».
Ο δημοσιογράφος, βουλευτής της ΝΔ και πρώην υφυπουργός Γιώργος Κοντογιάννης, τόνισε ότι ο Γιάννης Βούλτεψης «ήταν μεγάλος δημοσιογράφος, μεγάλος δάσκαλος, έντιμος και ασυμβίβαστος».
Επικήδειους εκφώνησαν ακόμα ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Γιώργος Μπέρτσος και το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς Μανώλης Γλέζος.
Τον εκλιπόντα συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, η οικογένειά του, φίλοι, εκπρόσωποι από τον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο κ.ά.
Σημειώνεται ότι ο Γιάννης Βούλτεψης γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς το 1923.
Είχε τιμηθεί με το μετάλλιο της Εθνικής Αντίστασης για την δράση του στα χρόνια της κατοχής 1941-1945, ενώ μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας εξορίσθηκε στη Μακρόνησο.
Είχε επίσης τιμηθεί με το Βραβείο Λίτινα του Ιδρύματος Μπότση «για την πληρέστατη κάλυψη της Υποθέσεως Λαμπράκη από αστυνομικής πλευράς και για την οξυδερκή ανάλυση του σχετικού με το έγκλημα ανακριτικού έργου».
Στα χρόνια της Δικτατορίας αυτοεξορίστηκε στη Ρώμη και ανέπτυξε έντονη δράση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Την περίοδο 1984 -1993 διετέλεσε διευθυντής του Γραφείου Τύπου της ΝΔ και υπήρξε επί σειρά ετών πρόεδρος του πειθαρχικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ.
Εργάσθηκε στις εφημερίδες «Απογευματινή», «Ελεύθερος Τύπος», «Μεσημβρινή», «Athens News» και «Ελευθερία» της Λάρισας, καθώς και στα περιοδικά «Επίκαιρα», «Αντί» και «Πολιτικά Θέματα».
Εγραψε τα βιβλία «Υπόθεση Μανόλη Γλέζου» (1960), «Η Μεγάλη Πορεία» (1961), «Υπόθεση Λαμπράκη» (1966), «Ο Ανατολικός Ανεμος» (1967), «Η Καταγωγή και ο Θάνατος της Συνωμοσίας» (1976), «Συναγωνιστής Ακέλας» (1983), «Η άγνωστη τραγωδία του Αλέκου Παναγούλη» (1984), «Η αποκάλυψη του φασισμού» (1984), «Η πολιτική διαθήκη του Γεωργίου Παπανδρέου και η Αντίσταση του Ανδρέα» (1985), «Πρόκληση» (1986), «Δέκα σκληρά χρόνια στη Νέα Δημοκρατία» (2004).
Η ΕΣΗΕΑ εξέφρασε, με ανακοίνωσή της, τα θερμά συλλυπητήριά της στην οικογένεια του μαχητή της δημοσιογραφίας και του δημοσίου συμφέροντος, που με τη δημοσιογραφική και την αγωνιστική δράση του υπηρέτησε την Ελευθερία του Τύπου και την Πατρίδα.