Ποια Χριστούγεννα θυμάστε πιο έντονα;
«Τα πρώτα Χριστούγεννα με το γιο μου και 8 χρόνια αργότερα τα πρώτα με την κόρη μου. Τώρα περιμένω με πολύ μεγάλη χαρά τα φετινά, που θα είναι τα πρώτα που θα περάσω με την εγγονή μου!».
Σίγουρα είναι δύσκολα τα Χριστούγεννα στο θέατρο. Αυτό όμως δεν κάνει και λειτούργημα το επάγγελμά σας;
«Νομίζω ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι αυτός. Για τους ανθρώπους που πραγματικά είναι μόνοι το θέατρο τους δημιουργεί κάτι σαν οικογένεια».
Μικρή λέγατε τα κάλαντα;
«Βέβαια. Έμενα Μασσαλίας και Σόλωνος, τότε ήταν γειτονιά, και βγαίναμε όλα τα παιδιά στους δρόμους για να πούμε τα κάλαντα. Και ήταν εποχές τότε που τα χρήματα που μαζεύαμε τα θέλαμε, τα είχαμε ανάγκη».
Στον Άγιο Βασίλη πιστεύατε;
«Ναι και αυτό προσπάθησα να το περάσω και στα παιδιά μου. Θυμάμαι έστηνα ολόκληρο σόου, τα ξυπνούσα κι έκανα ότι ο Άγιος Βασίλης κατεβαίνει στα σκοτεινά και φέρνει τα δώρα. Νομίζω ότι είναι ωραίο παραμύθι, που πρέπει να υπάρχει».
Τηρείτε τα έθιμα και τις παραδόσεις των Χριστουγέννων;
«Ναι. Θυμάμαι τη μητέρα μου που την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έβαζε δίπλα στην πόρτα ένα καλάθι, το οποίο περιείχε: αλεύρι, σταφίδες, ξηρούς καρπούς, μέλι, ψωμί και στάρι, ώστε η χρονιά να βρει το σπίτι γεμάτο από όλα αυτά που είναι απαραίτητα για τη ζωή. Το καλάθι αυτό το κάνω πάντα κι εγώ».
Τα παιδιά σας τηρούν το συγκεκριμένο έθιμο;
«Ναι, όπως και το σπάσιμο του ροδιού. Επίσης, κρεμάμε στο φως ένα ου και όταν αλλάξει ο χρόνος, το πετάμε έξω από το παράθυρο και ανοίγουμε τις βρύσες να τρέξει νερό, για να υπάρχει αφθονία στο σπίτι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου