Για μένα ο Μιχάλης Ασλάνης είναι ένα «αιώνιο μωρό»! Εχει την καρδιά ενός παιδιού, κάτι που σπάνια συναντάς στους ανθρώπους της showbiz. Οταν τον πρωτογνώρισα πριν από τριάντα χρόνια νόμιζα ότι η καλή του διάθεση ήταν «τεχνητή» και αποτέλεσμα των άψογων δημοσίων σχέσεων που ξέρει να κάνει. Με τα χρόνια όμως διαπίστωσα πολλές φορές ότι ο Μιχαλάκης (όπως τον αποκαλώ) είναι ένας γνήσιος άνθρωπος με παιδική καλοσύνη.
Τη χριστουγεννιάτικη περίοδο του 1985 διοργάνωσα φιλανθρωπικό γκαλά στο ξενοδοχείο «Ιντερκοντινένταλ» και τα έσοδα δόθηκαν στον σύλλογο για τα παιδιά που πάσχουν από μεσογειακή αναιμία. Η λαμπερή βραδιά περιλάμβανε επίδειξη μόδας και ο Μιχάλης Ασλάνης ήταν ο γκεστ σχεδιαστής που παρουσίασε τις δημιουργίες του. Τότε είχα την πρώτη ουσιαστική επικοινωνία μαζί του και αμέσως γίναμε φίλοι -με την έννοια ότι μου άρεσε πολύ ο χαρακτήρας του- και έκτοτε τον αντιμετώπιζα σε κάθε επαφή μας με φιλικό τρόπο. Σε εκείνη την επίδειξή του ο Μιχαλάκης παρουσίασε μια σειρά από πολύ εντυπωσιακά γυναικεία σύνολα με γυαλιστερά υφάσματα που φόρεσαν θρυλικά μοντέλα της εποχής, όπως η Μπέλλα Αδαμοπούλου, η Λάουρα Χατζηβαγγέλη, η Υβέτ και άλλα επώνυμα κορίτσια της πασαρέλας τα οποία πραγματικά ήταν τοπ μοντέλα (η Λάουρα και η Μπέλλα -που ήταν κολλητές του αλλά κι εγώ έκανα κάποτε πολλή παρέα μαζί τους, πιο πολύ όμως με τη Λάουρα- πρωταγωνιστούσαν σχεδόν σε όλες τις επιδείξεις του και ήταν το χάρμα οφθαλμών ντουέτο του μόντελινγκ εκείνη την εποχή. Στην επόμενη δεκαετία κάτι ανάλογο πήγαν να κάνουν η Τζένη Μπαλατσινού με την Ιωάννα Σουλιώτη αλλά δεν ήταν ακριβώς το ίδιο, γιατί δεν ήταν τελικά τόσο φίλες όσο οι προηγούμενες).
Ο Μιχάλης Ασλάνης -που είναι σχεδιαστής μόδας «παλαιάς κοπής» και με πάρα πολλά εύσημα εντός κι εκτός Ελλάδας- συνεχίζει ώς σήμερα να είναι στην πρώτη γραμμή και να κερδίζει την αγάπη όλων. Αν και έχει κάνει τεράστια διαδρομή στον χώρο της μόδας (πάνε τέσσερις δεκαετίες θαρρώ!) και με διάφορα προβλήματα κατά καιρούς, αφού η καριέρα κανενός δεν στρώθηκε ποτέ μόνο με ροδοπέταλα, παραμένει πάντα εκείνο το καλό παιδί που πρωτογνώρισα.
(Μιχαλάκη, φυλάω στο αρχείο μου εκείνα τα λουλουδιαστά φύλλα χαρτιού με τα ποιήματά σου που έγραφες στη δεκαετία του ’80 και μου τα είχες φέρει σε μια εκπομπή που κάναμε στον ραδιοφωνικό σταθμό του δήμου Πειραιά. Η ευαισθησία ενός «ποιητή της νύχτας» που νομίζω ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να εκδοθεί!)
ΥΓ.: Ο Μιχάλης Ασλάνης σε επίδειξή του στο Παρίσι πριν από περίπου είκοσι χρόνια με την Πάμελα, τη διάσημη κόρη του Πάμπλο Πικάσο.
ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου