Η παράσταση είναι αποτέλεσμα της δουλειάς των μαθητών, σε συνεργασία με καθηγητές τους. Το ποίημα - ποιητικό κείμενο - γράφτηκε από τον ποιητή το 1952 μετά από πολλά χρόνια εξορίας, (1947 - 1951), στο Μούδρο, στη Μακρόνησο, στον Αϊ Στράτη και στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα. Όπως είναι φυσικό, μιλάει για τη δύσκολη επιβίωση στα κολαστήρια της εξορίας, όπως τα έζησε ο ποιητής, ο αγωνιστής.
Πρωταγωνιστής είναι εκείνος που "θέλει να λέγεται άνθρωπος..." και ξέρει ότι "δε θα πάψει ούτε στιγμή να αγωνίζεται για την ειρήνη και για το δίκιο", ότι "μπορεί να θυσιάζεται ένα οποιοδήποτε πρωϊνό», για την αγάπη, τον έρωτα, την συντροφικότητα, το αύριο.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου