Εχει περάσει λίγος χρόνος από την περίοδο που τα δημοσιεύματα και οι εκπομπές ασχολήθηκαν με την αμοιβή και το κόστος της εκπομπής «Στην υγειά σας» και ο Σπύρος Παπαδόπουλος δηλώνει έτοιμος να απαντήσει σε όλα: για την επιμονή του να ανεβάζει το ίδιο έργο στο θέατρο,για τις επιθέσεις του Τύπου, αλλά και για τον λόγο που, όπως αποκαλύπτει,δεν υπογράφει ποτέ συμβόλαια. - Γιατί επιμένετε τρεις σεζόν με την ίδια παράσταση; Δεν κουραστήκατε; Δεν επιθυμήσατε κάτι καινούργιο;
«Εγινε για δύο λόγους. Ο ένας ήταν πρακτικός. Αν πήγαινε για τρίτη χρονιά, θα έκανα πολύ μεγάλες καλοκαιρινές διακοπές που τις είχα πολλή ανάγκη. Ο άλλος λόγος, ο θεωρητικός ας πούμε, είναι ότι εφόσον έδειξε ότι μπορεί να “πάει” το έργο και επειδή ερμηνεύω έναν από τους πλέον αγαπημένους μου ρόλους, δύσκολα θα μπορούσα να τα αποχωριστώ. Είναι μια καλή παράσταση αουτσάιντερ. Κανείς δεν περίμενε το “Φιόρο του Λεβάντε” να πάει καλά. Οι φίλοι μου με λυπόντουσαν. Μου έλεγαν: “Πού πας, βρε καημένε, με αυτό το έργο;”. Είναι σαν να πήρε την εκδίκησή του αυτό το θέατρο, το παλιό, όπως λέγεται. Ολα αυτά λοιπόν με οδήγησαν στο να επιμείνω για τρεις σεζόν».
- Δεδομένης της οικονομικής στενότητας,δεν ήταν και μια απόφαση εκ του ασφαλούς το να επιλέξετε μια επιτυχημένη επανάληψη από το να ρισκάρετε κάτι καινούργιο;
«Αν το σκεφτόμουν, θα ήταν λάθος, γιατί είναι καλή παράσταση. Σε αυτό που ονομάζουμε κρίση καλό για τον καθένα θα ήταν να μαζευτεί και να ανεβάσει ένα έργο με τρία άτομα. Πολλοί το έκαναν και σοφά έπραξαν. Εμείς είμαστε μια παράσταση με πολλά άτομα. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά». Το θέατρο είναι το βασικό, τα υπόλοιπα είναι παράπλευρες ασχολίες. Αλλοτε περισσότερο καλλιτεχνικές, άλλοτε λιγότερο. Είναι άλλο να πεις ότι θα κάνω τηλεόραση επειδή έχω εγωισμό, πολύ καλά, σαν να την αγαπάω πολύ, και άλλο να την αγαπάς. Αν δεν είχα οικονομικό θέμα, αν δεν έπρεπε να κάνω τηλεόραση για να ζήσω, δεν θα έκανα».
- Δηλαδή,όσες φορές συμμετείχατε σε τηλεοπτικές δουλειές ήταν καθαρά για οικονομικούς λόγους;
«Το δέλεαρ είναι οικονομικό. Από το θέατρο δεν μπορείς να ζήσεις. Μόνο στο όριο της φτώχειας. Ειδικά αν πεις “δεν δουλεύω το καλοκαίρι” χάθηκες. Το οικονομικό είναι και ήταν το κίνητρο. Βέβαια όταν παίζεις, δεν το σκέφτεσαι. Είναι σαν τον ποδοσφαιριστή, που όταν παίζει στο γήπεδο δεν σκέφτεται πόσα παίρνει. Ετσι και ο ηθοποιός στην τηλεόραση. Παίζεις το παιχνίδι όσο καλά μπορείς. Τα περισσότερα “ναι”, αφού έχουμε προσέξει την ποιότητα της δουλειάς που μας προτείνεται, τα λέμε για τα χρήματα».
- Εχει τύχει να διαψευστείτε και να κάνετε πράγματα που μετανιώσατε;
«Εχω κάνει δύο πράγματα που δεν ήθελα να τα κάνω και τα έκανα διότι ντρεπόμουν να πω “όχι” στους ανθρώπους που μου το ζητούσαν. Τα έκανα και τα πλήρωσα πολύ ακριβά ψυχολογικά, όχι καλλιτεχνικά. Εχω πει ότι άλλη φορά αν το ένστικτό μου μού πει “όχι”, ακόμη και ο Θεός να είναι, θα αρνηθώ».
Προτάσεις τηλεοπτικές δέχεστε; «Πολλές». - Και τις αρνείστε; «Ναι. Εχω αποφασίσει να μην κάνω τηλεόραση. Αν βρεθεί κάτι, θα δούμε. Το αρνούμαι προσωρινά. Εκανα τόσο πολλή τηλεόραση! Επί δεκαπέντε χρόνια έκανα καθημερινά τηλεπαιχνίδια και σίριαλ. Φτάνει πια. Τόπο στα νιάτα. Εχω γράψει πολλές ώρες. Το “Στην υγειά μας” κρατώ μόνο, γιατί το έχω αγαπήσει πάρα πολύ. Και το έχω αγαπήσει, γιατί το έχει αγαπήσει πολύ ο κόσμος. Οι άνθρωποι της περιφέρειας, η ομογένεια... Για να κάνω κάτι, θα πρέπει να συντρέξουν πολλοί λόγοι, να με ενθουσιάσει».
- Το «Στην υγειά μας» για πόσο ακόμη χρόνο θα προβάλλεται;
«Για όσο αντέχουμε φαντάζομαι ή για όσο μας αντέχουν».
- Τι εννοείτε; Δεν υπάρχει κάποιο συμβόλαιο που να ορίζει τη χρονική διάρκεια;
«Εγώ, κοιτάξτε, επειδή είμαι λιγάκι αναρχοαυτόνομος, δεν υπογράφω ποτέ. Τελευταία φορά που μου είπαν να υπογράψω για δύο χρόνια είπα “όχι”. Εναν χρόνο και βλέπουμε. Εγώ την υπογραφή μου δεν τη βάζω, αλλά συμφωνούμε».
- Δηλαδή αυτή τη στιγμή δεν έχετε συμβόλαιο;
«Κάπου είναι ένα συμβόλαιο αλλά εγώ δεν υπογράφω».
- Αυτό δηλαδή σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορείτε να σταματήσετε...
«Εγώ δεν πρόκειται να το κάνω. Αν το κάνουν οι άλλοι, δεν είμαι άνθρωπος που θα το τραβήξω. Ποτέ δεν έχω υπογράψει συμβόλαιο. Μπορεί και να βάζω κάποια τζίφρα».
- Δεν θεωρείτε ότι αυτός είναι ένας τρόπος για να κατοχυρωθείτε εσείς και οι συνάδελφοί σας;
«Εγώ δεν υπογράφω συμβόλαια χρόνια τώρα. Αφενός επειδή με ξέρουν ότι δεν θα κάνω τη στραβή, αφετέρου επειδή εγώ δεν τους ξέρω. Ο πιο σημαντικός λόγος είναι ότι αν κάποιος ρίξει μια ματιά στα συμβόλαια που υπογράφονται στην Ελλάδα θα νομίζει ότι είναι στην Ουγκάντα. Τους λες “αυτόν τον όρο απάλειψέ τον” και σου απαντάνε “τι σε νοιάζει, αφού δεν ισχύει! ” Ε, αφού δεν ισχύει, γιατί να το υπογράψω; Δεν θέλω να υπογράψω ένα συμβόλαιο το οποίο θα έχει τον όρο που θα μου υπαγορεύει ότι για να δώσω μια συνέντευξη σε άλλο κανάλι θα πρέπει να πάρω έγγραφη έγκριση. Ειδικά για μένα κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αφού δεν ισχύει, γιατί να το βάλουμε;».
- Εχει περάσει αρκετός χρόνος από τη στιγμή που δεχτήκατε επίθεση για την αμοιβή σας και για το κόστος της εκπομπής. Πώς το έχετε αξιολογήσει όλο αυτό;
«Αν έλθετε εσείς να κάνετε μια οντισιόν και δεν σας πάρω, δεν είναι πολύ πιθανό να βγείτε έξω και να πείτε “Με ήθελε αλλά δεν συμφώνησα στα λεφτά”; Κάθε άνθρωπος που κάνει κάτι, ειδικά οι άνθρωποι της αγοράς, έχουν κάποιον λόγο. Δεν ξύπνησε ξαφνικά κάποιος ένα πρωί και σκέφτηκε: “Για κάτσε, ρε παιδί μου. Τι γίνεται σ΄ αυτόν τον τόπο; Ποιος παίρνει το δημόσιο χρήμα; Ο Παπαδόπουλος!”. Κάποιους λόγους θα είχαν οι άνθρωποι, φαντάζομαι, για να το κάνουν. Οπότε εγώ γνωρίζοντας αυτό προσπάθησα να μείνω παγερά αδιάφορος. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν τον δω στον δρόμο θα τον φιλήσω κιόλας. Μπορεί να του πω καμιά κουβέντα».
- Θεωρείτε λοιπόν ότι όλο αυτό που δημιουργήθηκε ήταν απλώς ένα προϊόν «κακής δημοσιογραφίας»; «Ασφαλώς και το πιστεύω! Ολη αυτή η κιτρινίλα με τα πρωτοσέλιδα και τις εκπομπές που βάλλουν κατά ανθρώπων πιστεύετε ότι έχει από πίσω σπουδή ή μόχθο; Βλέπετε εσείς σε όλα αυτά σχέση με την εκπομπή, για παράδειγμα, του Σταύρου Θεοδωράκη; Εκεί έχεις έναν δημοσιογράφο».
- Δεν πιστεύετε ότι υπήρξε κάποιος δημοσιογράφος ο οποίος με σοβαρή έρευνα και άποψη να διατύπωσε ένσταση για την αμοιβή και το κόστος της εκπομπής;
«Να σας πω την αλήθεια δεν έχω διαβάσει ούτε ένα δημοσίευμα. Το έχω κόψει εδώ και καιρό. Το μόνο που κάνω είναι να ακούω ραδιόφωνο. Λεπτομέρειες δεν μου αρέσει να μαθαίνω, οπότε δεν έχω κάποιο δημοσίευμα όπως το περιγράψατε υπόψη μου. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Τις προάλλες ήμουν σε κάποιο γραφείο και βλέπω στην τηλεόραση μια φίλη μου ηθοποιό να βγαίνει από μια πρεμιέρα. Τη ρωτάει λοιπόν ένας ανόητος, αγράμματος πιτσιρικάς με ένα μικρόφωνο στο χέρι αν της άρεσε η ταινία αλλά και αν τα είχε με τον έναν ή τον άλλο, αν θα πάει στο εξωτερικό τα Χριστούγεννα και αν της αρέσει να μένει σε πεντάστερο!».Συνέντευξη στην
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου