Μέχρι και τον... Ροναλντίνιο μάγεψε το γυναικείο ποδόσφαιρο, ο οποίος πέταξε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, φόρεσε ξανθιά περούκα και μπήκε στον αγωνιστικό χώρο για να ενισχύσει τις «φίλες» του που ήταν πίσω στο σκορ!Και όλα αυτά μπορεί να τα έκανε για χάρη μιας διαφήμισης, ωστόσο οι «κολλημένες» με την μπάλα αποκτούν μέρα με την ημέρα ολοένα και περισσότερους οπαδούς, μαρκάροντας στενά τους άνδρες συναδέλφους τους!
Οι κερκίδες των γηπέδων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, γεμίζουν ασφυκτικά από θερμόαιμους οπαδούς, οι οποίοι ζουν έντονα κάθε λεπτό του αγώνα, ενώ δεν παραλείπουν να «στολίσουν» τις παίκτριες και με τα συνηθισμένα κοσμητικά επίθετα που πέφτουν βροχή.
Οπως ανέφερε στην «Espresso της Κυριακής» ο γενικός γραμματέας της γυναικείας ποδοσφαιρικής ομάδας ΡΟΔΟΠΗ ’87 Κωνσταντίνος Μαυρομάτης «πλέον το γυναικείο ποδόσφαιρο δεν θεωρείται κάτι παράξενο και άγνωστο, αλλά κάτι διαδεδομένο και πολύ οργανωμένο, με αξιόλογες αθλήτριες που έχουν όλες τις προϋποθέσεις να διαπρέψουν» και πρόσθεσε: «οι γυναίκες δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τους άνδρες. Ισα-ίσα που είναι πιο παθιασμένες στο γήπεδο, ενώ και σε τεχνικό επίπεδο είναι επαγγελματίες».
Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο «πολλά κορίτσια από τη Ροδόπη ’87 έχουν παίξει στην εθνική ομάδα, που ίσως να φαίνεται και το μοναδικό κίνητρο για διάκριση. Το ίδιο ευχόμαστε να γίνει και στο άμεσο μέλλον».
Η πρώτη... κλοτσιά!
Το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα άρχισε να... κλοτσάει ουσιαστικά και με την εποπτεία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας πριν από περίπου είκοσι τρία χρόνια, το 1987. Από την αρχή επιχείρησε να σημειώσει κάποιο γκολ στο τέρμα της οργάνωσης, της υποδομής και της ανάπτυξης. Ως τώρα πάντως τα... σουτ προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν καταλήξει άουτ. Πέρα από τις παρομοιώσεις με το άθλημα, η κατάσταση μοιάζει πραγματικά με τις απέλπιδες προσπάθειες των επιθετικών να επιτύχουν γκολ στα τελευταία λεπτά μιας αναμέτρησης. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν πάνω από πενήντα σωματεία γυναικείου ποδοσφαίρου που χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα (που αντιστοιχεί στην Α’ κατηγορία) συμμετέχουν δεκατέσσερις ομάδες. Οι υπόλοιπες τριάντα έξι αγωνίζονται στο περιφερειακό πρωτάθλημα, τη Β’ εθνική κατηγορία (σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και η ομάδα της Κομοτηνής, η ΡΟΔΟΠΗ ’87). Ωστόσο, δύσκολα μπορούμε να διακρίνουμε διαφορές μεταξύ μεγάλης και μικρής κατηγορίας.
Σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, όπως η Δανία, η Γερμανία, η Ολλανδία, αλλά ακόμη και στην Κίνα, το γυναικείο ποδόσφαιρο γνωρίζει αλματώδη πρόοδο. Στις σκανδιναβικές χώρες οι γυναίκες ασχολούνται με τη στρογγυλή θεά εδώ και σαράντα χρόνια. Σήμερα υπάρχουν εκεί πάνω από 1.000 σωματεία, 200.000 γυναίκες ποδοσφαιριστές, ενώ η υποδομή περιλαμβάνει ακόμη και κλειστά γήπεδα. Στη γειτονική Ιταλία το γυναικείο πρωτάθλημα είναι ήδη επαγγελματικό, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργήθηκε μέσα από τα κολέγια αξιόμαχη εθνική ομάδα που σε τρία χρόνια κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο. ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου