Μυστικά μακροζωίας

Οι επιστήμονες μπορεί να μην έχουν βρει το χάπι που θα μας βοηθάει να ζούμε περισσότερο, ωστόσο στην πορεία των ερευνών τους κατέληξαν σε κάποια συμπεράσματα, τα οποία αν εφαρμόσουμε, μπορούμε να παρατείνουμε το προσδόκιμο ζωής. Ας δούμε ποια είναι αυτά, όπως τα έχει συγκεντρώσει και παρουσιάσει το γαλλικό περιοδικό «Le Point» σε μεγάλο αφιέρωμά του σχετικά με τα μυστικά της μακροζωίας.

«ΑΚΟΝΙΣΜΑ» ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ. Στην περίπτωση του εγκεφάλου ισχύει το αντίθετο απ’ ό,τι ισχύει γενικώς στη Φύση: όσο περισσότερο τον χρησιμοποιούμε τόσο λιγότερο τον φθείρουμε! Νευροβιολόγοι του ΜΙΤ διέγειραν με παιχνίδια επαγρύπνησης ποντίκια που είχαν κάποια νευροεκφυλιστική ασθένεια. Τέσσερις εβδομάδες μετά τα παιχνίδια αυτά, τα ποντίκια είχαν βελτιώσει τις πνευματικές επιδόσεις τους, ενώ τα συμπτώματα της ασθένειάς τους είχαν μειωθεί! Αναλύοντας τον εγκέφαλό τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν πολλαπλασιασμό των συνάψεων και δημιουργία νέων δικτύων νευρώνων. Μπορούμε όμως να συγκρίνουμε τον εγκέφαλο ενός τρωκτικού με τον εγκέφαλο ενός ανθρώπου; Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι βασικές νευροβιολογικές διαδικασίες τους είναι ίδιες.

ΟΧΙ ΑΓΧΟΣ. Το στρες επιδρά άμεσα στα κύτταρά μας και είναι ένας από τους παράγοντες που επιταχύνουν τη διαδικασία της γήρανσης. Μάλιστα, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας διαπίστωσαν ότι μητέρες ηλικίας από 20 έως 50 ετών που υφίστανται έντονο στρες και για πολύ μεγάλη διάρκεια, εμφανίζουν πρόωρη γήρανση των κυττάρων τους. Φαίνεται ότι το στρες «τρώει» τα τελομερή, τις άκρες του DNA, των οποίων το μήκος καθορίζει τη διάρκεια ζωής του κυττάρου. Ωστόσο διαπίστωσαν ότι οι μικρής διάρκειας κορυφώσεις στρες μπορούν να συμβάλλουν στη μακροζωία, γιατί το κύτταρο μπαίνει σε θέση άμυνας και να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει τυχόν επιθέσεις.

ΕΝΕΡΓΟΣ ΔΡΑΣΗ. Οσο πιο χρήσιμοι νιώθουμε τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να ζήσουμε περισσότερο. Γάλλοι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει σε κοινωνιολογικές μελέτες ότι το αίσθημα της απόσυρσης από την ενεργό δράση που παρατηρείται συνήθως σε ανθρώπους σε ηλικία σύνταξης επιφέρει και αύξηση της θνησιμότητας. Τα κίνητρα είναι ένα απαραίτητο συστατικό για τη διάρκεια της ζωής μας.

ΘΕΡΜΙΔΙΚΗ ΔΙΑΙΤΑ. Το 1989 η ομάδα του γιατρού Ρίτσαρντ Γουέιντρατς από το Πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν έβαλε μια ομάδα πιθήκων να κάνει «δίαιτα», μειώνοντάς τους τις μπανάνες, για να διαπιστώσουν αν με αυτόν τον τρόπο θα κατάφερναν να τους κάνουν να ζήσουν περισσότερο. Το αντίστοιχο είχε γίνει με επιτυχία σε ποντίκια, καθώς μεγάλωσε κατά 40% το προσδόκιμο ζωής τους. Ενας από τους πιθήκους είναι σήμερα είκοσι επτά ετών και από την ομάδα του, που ακολουθούσε αυστηρή δίαιτα, πέθανε το 13% των πιθήκων. Το αντίστοιχο ποσοστό στην ομάδα που έτρωγαν όσο ήθελαν ήταν 37%! Αυτό σημαίνει ότι στους πιθήκους το προσδόκιμο ζωής με μείωση των θερμίδων κατά 30% αυξήθηκε από 10% ώς 20%. Η θερμιδική μείωση μειώνει κατά 1/3 τον κίνδυνο ασθένειας που συνδέεται με τη γήρανση, ενώ μειώνει και τον ρυθμό απώλειας των νευρώνων. Αυτό εξάλλου έχει διαπιστωθεί και στην Οκινάουα, το νησί της Ιαπωνίας, όπου ο πληθυσμός καταναλώνει κατά μέσο όρο 300 θερμίδες λιγότερες από τους Δυτικούς.  Επιμέλεια: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ