Ο Ανδρέας Ζαπουνίδης είναι λοχίας Πεζικού (ΕΜΘ). Μέχρι σήμερα, στην σταδιοδρομία του έχει βρεθεί με τη θέλησή του δύο φορές στα επικίνδυνα πεδία του Αφγανιστάν. Την πρώτη φορά, εντάχθηκε στην Ελληνική Δύναμη Αφγανιστάν το 2002. Σχεδόν αμέσως μετά το ξέσπασμα του πολέμου. Η δεύτερη φορά ήταν το 2009. Η δεύτερη επίσκεψη του χάρισε ανεκτίμητες εμπειρίες, καθώς και τη χαρά της υπηρέτησης ιδανικών και της εκπλήρωσης της αποστολής που εμπνέει τον ίδιο αλλά και το σύνολο των υπηρετούντων στην ISAF (International Security Assistance Force), μέρος της οποίας είναι η Ελληνική Δύναμη. Επίσης, του προσέφερε και μια σπουδαία διάκριση: πρώτευσε στον διαγωνισμό βίντεο που διοργάνωσε το ΝΑΤΟ με γενικό τίτλο «Γιατί έχει σημασία το Αφγανιστάν»! Μια σπουδαία διάκριση για τον Ελληνικό Στρατό και τη χώρα μας.
Στα χνάρια του Μεγαλέξανδρου
«Στην Αθήνα θα δείτε Αφγανούς, ρωτήστε τους πόσο κακό τους έκαναν οι Ταλιμπάν και η τοπική μαφία και θα καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος»
Τα βίντεο ανέβηκαν στο YouTube και οι πρωτιές απονεμήθηκαν από το κοινό που τα βαθμολόγησε. Η διαδικασία της βαθμολόγησης ξεκίνησε τον Ιούνιο και ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2009. Οι διαδικτυακοί βαθμολογητές ήταν ως επί το πλείστον Ελληνες και ξένοι συνάδελφοι, συμμαχητές του Ανδρέα Ζαπουνίδη στον αγώνα της διατήρησης της ειρήνης και της πάταξης της τρομοκρατίας στο Αφγανιστάν. Αναγνώρισαν στην οπτικοακουστική δημιουργία του Βορειοελλαδίτη υπαξιωματικού την έμπνευση, την αρτιότητα της παρουσίασης και την παγκόσμια και συνάμα ελληνική κοσμοαντίληψη.
Στόχος του ερασιτέχνη «σκηνοθέτη στα χακί», η ανάδειξη της προσφοράς της Ελληνικής Δύναμης Αφγανιστάν και της ISAF στην αναγέννηση της χώρας. Οδηγός του ο πρώτος Ελληνας στρατηλάτης που βάδισε σε αυτά τα χώματα, ο Μέγας Αλέξανδρος. Παράπλευρο κέρδος; Η διατράνωση της ελληνικότητας της Μακεδονίας μέσα στον σκληρό πυρήνα μιας δύναμης, της ISAF, η οποία συνδιαμορφώνει τον παγκόσμιο χάρτη.
Γι’ αυτά πολεμώ...
Ο Ανδρέας Ζαπουνίδης εξηγεί στην «Espresso της Κυριακής» τι ήταν εκείνο που τον ώθησε να υπηρετήσει στο Αφγανιστάν: «Πριν από 2.500 χρόνια, η περσική αυτοκρατορία “έπεσε” από έναν τριαντάχρονο Ελληνα, τον βασιλιά Αλέξανδρο Γ’, βασιλιά της Μακεδονίας. Η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός λάμπουν ακόμη σε όλη την Ασία από τότε. Δεν είναι δύσκολο να τα δει και να τα μάθει ο ταξιδευτής. Η μοίρα των Ελλήνων είναι σκληρή αλλά και άγια. Η μοίρα του κόσμου οδήγησε και πάλι τους Ελληνες στρατιώτες στους μακρινούς τους “συγγενείς”.
Ελλάδα παντού λοιπόν… Αυτά σκέφτηκα όταν αποφάσισα να υπηρετήσω τη διεθνή κοινότητα μέσω της Ελληνικής Δύναμης στο Αφγανιστάν το 2002. Ο δρόμος του μεταξιού του Μάρκο Πόλο γινόταν δρόμος ασφαλείας και βοήθειας προς του εξαθλιωμένους από τον εμφύλιο Αφγανούς. Αυτοί έρχονται στη δική μας χώρα με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο για ένα καλύτερο μέλλον. Ομως, το μέλλον τους είναι στην πατρίδα τους, στα μέρη τους. Εκεί είναι θαμμένοι οι πρόγονοί τους. Εκεί είναι τα αγαπημένα τους πρόσωπα και εκεί πρέπει να κερδηθεί ο πόλεμος για να σταματήσουν να γίνονται θύματα των εμπόρων της ελπίδας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου