Αδιαφορούν για τις εφημερίδες οι νέοι....

Τα νέα που έρχονται από το εξωτερικό σηματοδοτούν μια αλλαγή στη στάση των επενδυτών απέναντι στην προοπτική εισαγωγής του διαδικτύου και των λοιπών ψηφιακών μέσων ως αποκλειστικών επιχειρησιακών μοντέλων, καθώς η πολυδιαφημισμένη εγκατάλειψη των παραδοσιακών μορφών ενημέρωσης και ψυχαγωγίας φαίνεται ότι καθυστερεί. Ειδικά αν λάβει κάποιος υπόψη ότι σε πολλές αναπτυσσόμενες αγορές οι εφημερίδες, τα περιοδικά και η παραδοσιακή τηλεόραση εμφανίζουν μεγάλη άνθηση.
Απ’ ό,τι διαφαίνεται, πάντως, η ερχόμενη πενταετία θα είναι κρίσιμη, ειδικά για το μέλλον των εντύπων, τα οποία βιώνουν μια συνεχιζόμενη πτώση πωλήσεων και εσόδων, που διαμορφώνεται συγκυριακά από τη δύσκολη οικονομική κατάσταση και διαχρονικά από τις διατυπωμένες τάσεις της διάχυσης των νέων
μέσων και τεχνολογιών ειδικά στα λεγόμενα δυναμικά κοινά.
Χαρακτηριστική είναι η εγνωσμένη πλέον αδιαφορία των ατόμων κάτω των 30 ετών για τις εφημερίδες και το δημοσιογραφικό περιεχόμενό τους.
Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι οι εφημερίδες –όσες επιβιώσουν της κρίσης– θα αναγκαστούν να εφεύρουν νέα βιώσιμα επιχειρησιακά μοντέλα, όπως το να μειώσουν τη συχνότητα της έκδοσής τους ή να στραφούν αποκλειστικά σε online εκδόσεις.
Γεγονός πάντως είναι ότι όσες εφημερίδες έχουν ήδη αναπτύξει ηλεκτρονικές εκδόσεις δεν έχουν καταφέρει να τις καταστήσουν οικονομικά ανεξάρτητες και στρέφονται προς λύσεις όπως η υιοθέτηση της χρέωσης για πρόσβαση στο περιεχόμενό τους (βλ. τη σχετική απόφαση των «New York Times» την περασμένη εβδομάδα, και τις βλέψεις του Ρ. Μέρντοχ).