«Φέρτε τα λεφτά στην Ελλάδα για επενδύσεις» είναι το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση στους Έλληνες επιχειρηματίες, καλώντας τους να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ιταλών. Αντί να «επενδύουν» σε σπίτια στο κέντρο του Λονδίνου και να γεμίζουν θυρίδες στην Ελβετία, τους ζητεί να στηρίξουν τη χειμαζόμενη από την ύφεση ελληνική οικονομία με παραγωγικές επενδύσεις, όπως γράφει σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του το «Βήμα της Κυριακής».
«Να έρθουν εδώ τα χρήματα» επαναλαμβάνει μονότονα ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος και καλεί σε κινητοποίηση «για λόγους συμμετοχής στην εθνική προσπάθεια» τους επιχειρηματίες, τον ναυτιλιακό κόσμο και τον απόδημο Ελληνισμό. Την ίδια στιγμή, 24 Ιταλοί μεγαλοεπιχειρηματίες βγήκαν μπροστά για να βοηθήσουν τη χώρα τους, «βάζοντας τα γυαλιά» στους Έλληνες συναδέλφους τους. «Οχι, δεν θα μείνουμε αδρανείς να παρακολουθούμε την Ιταλία να μένει αδέκαρη» υπογράμμισαν σε διακήρυξή τους οι επικεφαλής μερικών από τις ισχυρότερες εταιρείες της Ιταλίας, όπως ο Ντιέγκο Ντέλα Βάλε της Τod΄s, οι Στέφανο Λουτσίνι και Πάολο Σκαρόνι του πετρελαϊκού γίγαντα Εni, ο Φραντσέσκο Μιτσέλι και η Μισέλ Λουτσίνι της Salvatore Ferragamo, ο Μάρκο Τρονκέτι Προβέρα της Ρirelli και ο Κάρλο Πεζέντι της Ιtalcementi. «Αν η Ιταλία χρειάζεται τη βοήθειά μας, εμείς είμαστε εδώ» τονίζουν- προσθέτοντας με νόημα ότι ήδη «περίπου το 50% του δημόσιου χρέους της Ιταλίας βρίσκεται σε ιταλικά χέρια».
Όταν πριν από περίπου ενάμιση χρόνο ξεσπούσε η κρίση στην Ελλάδα, οι έλληνες κροίσοι όχι μόνο δεν προθυμοποιήθηκαν να στηρίξουν τα ελληνικά ομόλογα αλλά, αντίθετα, έσπευσαν να σηκώσουν τα χρήματά τους από τις ελληνικές τράπεζες και να τα μεταφέρουν στο εξωτερικό. Χρήματα που ως επί το πλείστον είχαν «παρκάρει» στα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έναν χρόνο νωρίτερα, όταν η παγκόσμια πιστωτική κρίση είχε ταρακουνήσει συθέμελα τραπεζικούς κολοσσούς, όπως η ελβετική UΒS η αμερικανική Citigroup και η βρετανική Βarclay΄s. Τότε οι ελληνικές τράπεζες, οι οποίες δεν είχαν ασχοληθεί με τοποθετήσεις σε στεγαστικά δάνεια subprime και άλλα «εξωτικά» επενδυτικά προϊόντα, αποτελούσαν ασφαλές καταφύγιο για τα χρήματά τους. Ωστόσο με την πρώτη αναταραχή το «έξυπνο» χρήμα αποχαιρέτησε τη χώρα. Ηταν η εποχή που οι τιμές των ακινήτων στο Μayfair και στο Chelsea του Κεντρικού Λονδίνου και στο προάστιο Ηampstead της βρετανικής πρωτεύουσας απογειώνονταν από τις αγορές των Ελλήνων, όπως έγραφε ο βρετανικός Τύπος.
Περισσότερα από 50 δισ. ευρώ έχουν φύγει από τις ελληνικές τράπεζες από την αρχή της κρίσης. Ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο ένα τέταρτο του ΑΕΠ. Και σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος αυτών είναι χρήματα από παραδοσιακά και νέα επιχειρηματικά και εφοπλιστικά τζάκια της χώρας.
«Να έρθουν εδώ τα χρήματα» επαναλαμβάνει μονότονα ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος και καλεί σε κινητοποίηση «για λόγους συμμετοχής στην εθνική προσπάθεια» τους επιχειρηματίες, τον ναυτιλιακό κόσμο και τον απόδημο Ελληνισμό. Την ίδια στιγμή, 24 Ιταλοί μεγαλοεπιχειρηματίες βγήκαν μπροστά για να βοηθήσουν τη χώρα τους, «βάζοντας τα γυαλιά» στους Έλληνες συναδέλφους τους. «Οχι, δεν θα μείνουμε αδρανείς να παρακολουθούμε την Ιταλία να μένει αδέκαρη» υπογράμμισαν σε διακήρυξή τους οι επικεφαλής μερικών από τις ισχυρότερες εταιρείες της Ιταλίας, όπως ο Ντιέγκο Ντέλα Βάλε της Τod΄s, οι Στέφανο Λουτσίνι και Πάολο Σκαρόνι του πετρελαϊκού γίγαντα Εni, ο Φραντσέσκο Μιτσέλι και η Μισέλ Λουτσίνι της Salvatore Ferragamo, ο Μάρκο Τρονκέτι Προβέρα της Ρirelli και ο Κάρλο Πεζέντι της Ιtalcementi. «Αν η Ιταλία χρειάζεται τη βοήθειά μας, εμείς είμαστε εδώ» τονίζουν- προσθέτοντας με νόημα ότι ήδη «περίπου το 50% του δημόσιου χρέους της Ιταλίας βρίσκεται σε ιταλικά χέρια».
Όταν πριν από περίπου ενάμιση χρόνο ξεσπούσε η κρίση στην Ελλάδα, οι έλληνες κροίσοι όχι μόνο δεν προθυμοποιήθηκαν να στηρίξουν τα ελληνικά ομόλογα αλλά, αντίθετα, έσπευσαν να σηκώσουν τα χρήματά τους από τις ελληνικές τράπεζες και να τα μεταφέρουν στο εξωτερικό. Χρήματα που ως επί το πλείστον είχαν «παρκάρει» στα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έναν χρόνο νωρίτερα, όταν η παγκόσμια πιστωτική κρίση είχε ταρακουνήσει συθέμελα τραπεζικούς κολοσσούς, όπως η ελβετική UΒS η αμερικανική Citigroup και η βρετανική Βarclay΄s. Τότε οι ελληνικές τράπεζες, οι οποίες δεν είχαν ασχοληθεί με τοποθετήσεις σε στεγαστικά δάνεια subprime και άλλα «εξωτικά» επενδυτικά προϊόντα, αποτελούσαν ασφαλές καταφύγιο για τα χρήματά τους. Ωστόσο με την πρώτη αναταραχή το «έξυπνο» χρήμα αποχαιρέτησε τη χώρα. Ηταν η εποχή που οι τιμές των ακινήτων στο Μayfair και στο Chelsea του Κεντρικού Λονδίνου και στο προάστιο Ηampstead της βρετανικής πρωτεύουσας απογειώνονταν από τις αγορές των Ελλήνων, όπως έγραφε ο βρετανικός Τύπος.
Περισσότερα από 50 δισ. ευρώ έχουν φύγει από τις ελληνικές τράπεζες από την αρχή της κρίσης. Ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο ένα τέταρτο του ΑΕΠ. Και σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος αυτών είναι χρήματα από παραδοσιακά και νέα επιχειρηματικά και εφοπλιστικά τζάκια της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου