«Το μεγάλο πρόβλημα θα είναι η μεταβατική φάση. Θα πρέπει να επαναδιαπραγματευθούν όλα τα συμβόλαια μεταξύ δανειστών κι οφειλετών, και μάλιστα στην νέα αξία που ο κόσμος θα δώσει στο νέο νόμισμα, π.χ. την νέα δραχμή. Και όλοι φανταζόμαστε πως η ισοτιμία που θα προκύψει δεν θα «κολακεύει» την Ελλάδα.
Ένας άλλος φόβος είναι τα λεγόμενα Bank runs. Όσοι έχουν καταθέσεις σε ευρώ στις ελληνικές τράπεζες, θα τις δουν να υποτιμούνται, οπότε πριν συμβεί κάτι τέτοιο, θα σπεύσουν να αποσύρουν τα χρήματα τους.
Όσο αποχωρούν οι ασθενέστερες οικονομίες, τόσο θα βλέπουμε τα νομίσματά τους να χάνουν αξία έναντι των ισχυρότερων νομισμάτων, όπως είναι το ευρώ και το δολάριο, καθώς οι νομισματικές αγορές θα μπορούν να αποφασίζουν για τα εθνικά νομίσματα, και όχι για ένα νομισματικό μπλοκ.
Η υποτίμηση μπορεί να βοηθήσει τα κράτη όσον αφορά στις εξαγωγές τους, αλλά στη περίπτωση αυτή, δεν μιλάμε για μια ήπια συνηθισμένη υποτίμηση νομίσματος, αλλά μάλλον για ένα σοκ.
Βασικά, η περίοδος της μετάβασης θεωρείται ως ιδιαίτερα σημαντικό συμβάν (υποτίμησης). Μια χώρα αποχωρεί από την νομισματική ένωση επειδή θεωρεί ότι δεν μπορεί να αντέξει μέσα σε αυτήν χωρίς να χρεοκοπήσει, οπότε μόλις το κάνει, ο υπόλοιπος κόσμος αποφασίζει την νέα ισοτιμία με βάση της συνθήκες της εξόδου. Ξαφνικά λοιπόν, η όποια στήριξη υπήρχε από τους τρίτους προς μια αδύναμη οικονομία, παύει να υφίσταται.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που με κάνει να πιστεύω ότι η ευρωζώνη θα παραμείνει ως έχει.
Βέβαια, δεν θα στοιχημάτιζα ούτε δυο δραχμές σε αυτό το ενδεχόμενο….»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου