«Σοκ και δέος» για τους εργαζομένους αποτελεί το 2010! Δεν είναι μόνον η οικονομική κρίση με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι μισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελματίες, καθώς, τη νέα χρονιά που καταφτάνει, πρόκειται να δεχτούν ακόμη ένα... καίριο πλήγμα. Τι είδους πλήγμα; Θα πρέπει να ξεχάσουν το... καθισιό, καθώς οι περισσότερες επίσημες αργίες του ελληνικού κράτους πέφτουν σε μέρες που ούτως ή άλλως δεν είναι εργάσιμες.
Τον Ιανουάριο, εκτός από την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα, την ερχόμενη Παρασκευή και τη μεθεπόμενη Τετάρτη, δεν υπάρχει άλλη αργία. Ευτυχώς που η Καθαρά Δευτέρα είναι... πάντα Δευτέρα και έτσι υπάρχει μία αργία, στις 15, στο δύσκολο Φεβρουάριο.
Το Μάρτιο δεν πρόκειται να χαθεί η αργία της εθνικής εορτής, που πέφτει Πέμπτη. Ομως, το Πάσχα, το σούβλισμα του αρνιού ίσως αποτελέσει δύσκολη υπόθεση, καθώς η Ανάσταση του Κυρίου το 2010 είναι πάρα πολύ νωρίς: στις 4 Απριλίου.
Η κορύφωση της γκαντεμιάς
Από εκεί και μετά, αρχίζει η απίστευτη ατυχία. Η Πρωτομαγιά του 2010 πέφτει Σάββατο! Μάιο, όμως, πέφτει το 2010 και ο εορτασμός μιας ημέρας η οποία είναι αργία μόνο για τους μισούς Ελληνες, ενώ για τους υπολοίπους είναι εργάσιμη. Του Αγίου Πνεύματος -που πάντα είναι Δευτέρα- στις 24 Μαΐου.
Ετσι, φτάνουμε στο καλοκαίρι και τον Ιούνιο χωρίς καμία αργία. Ο Ιούλιος, ούτως ή άλλως, δεν έχει αργία, όμως πολλοί κάνουν χρήση της θερινής τους άδειας. Τον Αύγουστο, ωστόσο, ακολουθεί ένα... γερό σπάσιμο νεύρων. Ο Δεκαπενταύγουστος πέφτει Κυριακή!
Ο Σεπτέμβριος δεν έχει καμία αργία. Τον Οκτώβριο, στις 26, ημέρα Τρίτη η Θεσσαλονίκη ντύνεται γιορτινά, αφού είναι η μέρα του πολιούχου της, Αγίου Δημητρίου. Δύο μέρες μετά, την Πέμπτη, στις 28, όλη η Ελλάδα γιορτάζει το «ΟΧΙ».
Ο Νοέμβριος κυλά χωρίς καμία επίσημη αργία. Κι ενώ οι περισσότεροι εργαζόμενοι περιμένουν... εναγωνίως το Δεκέμβριο, άλλος για να ξεκουραστεί κι άλλος για να το ρίξει έξω, έρχεται το τελικό χτύπημα: Χριστούγεννα του 2010, ημέρα Σάββατο! Δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, Κυριακή! Ακολουθεί κι άλλη, μεγάλη ατυχία. Η Πρωτοχρονιά του 2011 πέφτει και πάλι Σάββατο… Κουράγιο, ένας χρόνος είναι, θα περάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου