«Αν δεν μου φέρνανε τον γιο μου πίσω, θα σκότωνα όποιον Ολλανδό έβρισκα μπροστά μου στην Ελλάδα» ξεσπά στην «Espresso» o Παναγιώτης Ξυπολιτάκος, πατέρας του 23χρονου ανθυποπλοίαρχου Γιώργου Ξυπολιτάκου, ενός από τους τρεις αδικοχαμένους Ελληνες ναυτικούς στην τραγωδία της Βενεζουέλας.
Η οργή των συγγενών που έχασαν τόσο άδικα τα αγαπημένα τους πρόσωπα ανήμερα τα Χριστούγεννα, κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς που ξέσπασε στο πλοίο «Aegean Wind» καταγράφεται σε κάθε τους λέξη. Αυτό που τους εξόργισε περισσότερο ήταν η στάση των δικαστικών και των υγειονομικών αρχών στις Ολλανδικές Αντίλλες, που επέμεναν να προχωρήσουν σε καύση των νεκρών προφασιζόμενες την προχωρημένη αποσύνθεση των σορών.
Συγκλονισμένος ο πατέρας του νεαρού ανθυποπλοίαρχου, πλωτάρχης του Λιμενικού Σώματος και υποδιοικητής του ΚΕΣΕΝ (Κέντρο Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού) ξεσπάει μιλώντας στην «Espresso»: «Εγώ είμαι από τη Μάνη και ό,τι λέω το εννοώ. Δεν θα άφηνα ούτε έναν Ολλανδό ζωντανό στην Ελλάδα. Ηθελα να πάω στην περιοχή, αλλά σκέφτηκα τη γυναίκα μου και τα άλλα δύο παιδιά μου. Δεν μπορούσα να τα αφήσω στην κατάσταση που είναι». Ο πλωτάρχης Παναγιώτης Ξυπολιτάκος δεν πρόλαβε να καμαρώσει τον γιο του με τη στολή, όμως δεν θα άφηνε κανέναν, όπως λέει, να του στερήσει το δικαίωμα να θάψει το παιδί του με τις δέουσες τιμές που επιτάσσουν οι παραδόσεις του τόπου μας. Το βαρύ πένθος έχει σκεπάσει το σπίτι του Ελληνα αξιωματικού και είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί κάτι που να απαλύνει τον πόνο αυτών των οικογενειών: «Κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα πια. Ούτε οι ψυχολόγοι ούτε κανένας... Ας έρθει πρώτα το παιδί μου να το οδηγήσουμε στην τελευταία του κατοικία, να γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν και μετά βλέπουμε».
Τις τελευταίες ημέρες οι συγγενείς των τριών ναυτικών, του 23χρονου Γιώργου Ξυπολιτάκου, του 53χρονου μηχανικού Γιώργου Καλφαγιάννη και του 55χρονου ηλεκτρολόγου Κώστα Μουτσινά, έζησαν εφιαλτικές στιγμές περιμένοντας να ολοκληρωθούν οι διαβουλεύσεις των Ελλήνων επιτετραμμένων με τις αρχές της Ολλανδίας προκειμένου να γίνει η μεταφορά των σορών στην πατρίδα. Οι ώρες που πέρασαν τους φάνηκαν αιώνες. Επικοινωνούσαν καθημερινά με το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για να μάθουν τις εξελίξεις, γεγονός που έφτανε την αγωνία τους στο ζενίθ. Δεν μπορούσε να χωρέσει το μυαλό τους το μέγεθος του παραλογισμού των ολλανδικών αρχών. «Αυτό που ισχυρίζονταν οι Ολλανδοί ήταν πέρα από κάθε λογική, ήταν εντελώς τρελό» λέει ο Πάρις Μουτσινάς, αδερφός του 55χρονου ηλεκτρολόγου Κώστα Μουτσινά, πατέρα δύο παιδιών, από το Βόλο.
«Το θέμα είναι ότι ο αδερφός μου ήταν ένας βιοπαλαιστής και αφήνει πίσω του δύο παιδιά στην εφηβεία. Αυτό που δεν μπορώ να χωνέψω είναι πώς έφυγε έτσι άδικα ο αδερφός μου, που ήταν ένας έμπειρος ναυτικός με 32 χρόνια στα καράβια;» λέει απαρηγόρητος ο Πάρις Μουτσινάς, που είναι δήμαρχος Ιωλκού στη Μαγνησία.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΟΥΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου