"Μας χώρισε η απόσταση"

Χώρισε οριστικά από τον Κυριάκο της, γιατί ένιωθε μόνη... Από τις μοναδικές λαϊκές φωνές, που έχει αντέξει στο χρόνο και συνεχίζει, η Κατερίνα Στανίση ετοιμάζεται να μπει στο στούντιο για να ηχογραφήσει το νέο της CD που υπογράφουν οι Αλέκος Χρυσοβέργης και Σπύρος Γιατράς. Ανοίγοντας την καρδιά της στην «Espresso» αποκαλύπτει τα βαθιά κρυμμένα μυστικά της και μιλάει για τον σύντροφό της, από τον οποίο την απομάκρυνε η απόσταση.

«Χώρισα οριστικά ύστερα από μια σχέση που δεν είχε μέλλον. Ουσιαστικά ήμουν μόνη κι αυτό το λέω πρώτη φορά. Ο σύντροφός μου ζούσε στη Θεσσαλονίκη και η απόσταση δεν μας επέτρεψε να χτίσουμε τη σχέση μας» λέει η τραγουδίστρια, που πέρασε τις γιορτές μόνη, δουλεύοντας. «Δεν ζούσαμε μαζί μέρα-νύχτα για να τον συνηθίσω. Βέβαια κάθε χωρισμός έχει τα δικά, του κι εγώ δεν είμαι από σίδερο!» εξομολογείται.

Ασχολείται πολύ με τη δουλειά της -εμφανίζεται στο «Caramella» της λεωφόρου Συγγρού- και, όπως διευκρινίζει: «Δεν είμαι ψυχολογικά έτοιμη να δεχτώ έναν καινούργιο έρωτα. Δεν ανήκω στις γυναίκες που κάνουν εύκολα σχέσεις».

Από την πορεία της στο χώρο είναι ευχαριστημένη, έχει όμως και παράπονα: «Οι μεγαλοπαραγωγοί δεν με υποστήριξαν ποτέ. Εγινα γνωστή από ραδιοφωνατζήδες που κάνουν κέφι τη φωνή μου. Στη δουλειά αυτή πέρασα πολλά, χτυπήθηκα, πολεμήθηκα, αλλά δεν άφησα τον εαυτό μου να αλλοιωθεί. Στο επάγγελμά μας υπάρχουν ψυχροί εκτελεστές, είτε είναι συνάδελφοι είτε μαγαζάτορες. Κι εγώ ζω από το τραγούδι, μπορεί να είναι το χόμπι μου και το μεράκι μου, αλλά είναι και το ψωμί μου».

Τα τραγούδια της τα ακούνε άνθρωποι όλων των ηλικιών. «Οσο και να θέλουν να πλασάρουν τα σαχλά, ακούγεται το λαϊκό τραγούδι. Θέλουν να το αφανίσουν, όμως με αυτό διασκεδάζει ο κόσμος. Το βλέπω στο πρόσωπό τους. Δεν λέω να μην παίζονται καινούργια πράγματα, να μη γίνονται σουξέ! Υπάρχουν μερικοί που δεν γνωρίζουν καθόλου τι θα πει φωνή. Βλέπουν μόνο πώς θα μπορούσαν να “πουλήσουν” καλύτερα τα νέα παιδιά. Εγώ δεν είμαι η Καλομοίρα ή η Βανδή, που έχουν ένα συγκεκριμένο κομμάτι της νεολαίας. Δεν θέλω να υποτιμήσω τα κορίτσια, όμως άλλο νεολαία κι άλλο πιτσιρίκια που δεν έχουν κρίση να εκτιμήσουν ένα καλό τραγούδι».

«Κάνω όνειρα, έχω ένα κορίτσι μέσα μου που δεν θέλω να το χάσω. Από αυτά που περνάς ή πολύ σκληρός θα γίνεις ή πολύ καλός. Πιστεύω ότι δεν έχω αλλάξει. Θέλω να πω καλά τραγούδια. Εμένα το ρεπερτόριό μου με έσωσε. Γι’ αυτό υπάρχω μέχρι σήμερα. Κρατάω μια συμβουλή του Στέλιου Καζαντζίδη: “Να προσέξεις” μου είπε “γιατί μπορεί να πεις πολλά τραγούδια και να μη μείνει κανένα. Και να πεις τρία και να μείνεις στην ιστορία”. Και το τηρώ όσο γίνεται».

Αν κάτι έχασε, «οπωσδήποτε είναι η οικογένεια. Τα παιδιά τα αγαπάω, αλλά αυτό το θέμα το άφησα στην άκρη. Δεν το κυνήγησα, οπότε δεν μπορώ να πω ότι μου λείπουν». Οσο για το αν τη βοήθησε κανείς, απαντάει: «Θα χρειαστεί να γράφονται σε συνέχειες. Ο Μάκης Πουνέντης μού έστειλε τούρτα για τα σαραντάρια που του έκανα όταν με καλούσε στην τηλεόραση. Οταν του ζήτησα όμως να παίξει ένα ρεφρέν στο ραδιόφωνο, δεν το έκανε. Υπάρχει τραγούδι της Ναταλίας Γερμανού που το έκανα εγώ γνωστό. Στις εκπομπές της όμως που έτυχε να είμαι καλεσμένη δεν το έπαιξε ποτέ κι ας ήταν το δικό της τραγούδι. Αυτό είναι το παράπονό μου, σε σχέση με άλλους παραγωγούς που έχουν όλη μου τη δισκογραφία. Και ευτυχώς είναι πολλοί».  ΧΡΥΣΑ ΔΟΤΣΙΟΥ