Για 12 συνεχόμενα χρόνια ο Γιώργος Χριστοδούλου ηθοποιός και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΘΕΑΤΡΟΥ ΜΕΛΙ έκανε έναν μεγάλο αγώνα για να προσφέρει στο κοινό ποιοτικές παραστάσεις υψηλών προδιαγραφών, με στόχο να δημιουργήσει έναν ζωντανό πολιτισμικό πυρήνα που θα διαδραμάτιζε έναν ουσιαστικό και δημιουργικό ρόλο στα θεατρικά μας δρώμενα.
Η προσπάθεια αυτή πήγαζε από την αληθινή του αγάπη για το θέατρο με την ελπίδα να καλύψει τις ανάγκες του ενήμερου κοινού και να προσελκύσει όσο το δυνατό περισσότερους νέους ανθρώπους σ’ αυτό.
Πράγμα που το κατάφερε.
Το κοινό ανταποκρινόταν σε αυτή την προσπάθεια και αυξανόταν χρόνο με τον χρόνο.
Δυστυχώς μπαίνοντας η Ελλάδα στην περίοδο που όλοι μας μετράμε απώλειες και προσπαθούμε να επιβιώσουμε αναγκαζόμαστε να αφήσουμε πολύτιμα για μας πράγματα που στήθηκαν με πολύ κόπο, μεράκι και απέραντη αγάπη.
Όταν ξεκινήσαμε στο ΘΕΑΤΡΟ ΜΕΛΙ, η πλατεία Βικτωρίας ήταν γεμάτη φωνές χαρούμενων παιδιών, νέων και ηλικιωμένων που απολάμβαναν τον καφέ τους στον απογευματινό ήλιο.
Σήμερα δυστυχώς αυτή η ίδια πλατεία και η ευρύτερη περιοχή έχει γίνει ένα επικίνδυνο γκέτο παρανόμων όπου όχι μόνο δεν μπορείς να παρουσιάζεις Τέχνη αλλά ούτε ακόμα και να περπατήσεις μέρα μεσημέρι χωρίς φόβο και ανασφάλεια. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου