"Είμαι ένοχος, μου αξίζει η τιμωρία!"

«Μου αξίζει η τιμωρία. Θέλω να εξιλεωθώ γι’ αυτό που έκανα. Η ζωή μου σταμάτησε εκείνη τη νύχτα στη Μύκονο!» εξομολογείται για πρώτη φορά στην «Espresso» ο Μάριος-Σωσίπατρος Αντωνόπουλος, που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 22 χρόνων και έξι μηνών, για το φόνο του Ντουζόν Ζάμιτ.

Δεν επιθυμώ την αναστολή της ποινής μου. Είμαι ένοχος. Ποτέ δεν το αρνήθηκα, λέει ο Μάριος-Σωσίπατρος Αντωνόπουλος και περιγράφει το μοιραίο περιστατικό. «Πήγαινα με τη μηχανή μου στο μαγαζί όπου δούλευα. Στο δρόμο συνάντησα έναν πιτσιρικά που δουλεύαμε μαζί. Ηταν ανήλικος. Μου είπε ότι μια κοπέλα τού είχε ζητήσει βοήθεια επειδή της είχαν κλέψει την τσάντα. Λίγα μέτρα πιο κάτω ήταν ο Ντουζόν με την παρέα του. Τρία αγόρια. Την κοπέλα που ήταν στην παρέα δεν την είχα δει» λέει και κομπιάζει: «Κατέβηκα από τη μηχανή και πήγα κοντά τους. Ο ένας στεκόταν λίγα μέτρα μακριά τους. Οταν τον ρώτησα αν είχε κλέψει την τσάντα, έμοιαζε να τα έχει χαμένα. Μετά πλησίασα τον Ντουζόν και τον ξάδερφό του. Μου φάνηκε πως λογομαχούσαν για κάτι. Τους ρώτησα το ίδιο. Τότε άρχισε η λογομαχία ανάμεσα σε μένα και τον ξάδελφο του Ντουζόν. Η μια κουβέντα έφερε την άλλη. Εχασα την ψυχραιμία μου και του έριξα μια γροθιά στη μύτη. Ο Ντουζόν ήρθε να μας χωρίσει. Τότε τον χτύπησα στο πρόσωπο, όχι όμως με τη γροθιά μου, όπως μου προσάπτουν, αλλά με ανοιχτή παλάμη. Επεσε κάτω και έτρεξε κοντά του η κοπέλα που ήταν μαζί τους».

Η φωνή του κομπιάζει. Οι εικόνες έρχονται στο μυαλό του σαν εφιάλτες. «Δεν το περίμενα ότι θα κατέληγαν τόσο άσχημα τα πράγματα. Απ’ ό,τι θυμάμαι, έμεινε για λίγα λεπτά κάτω στο δρόμο. Είχε χτυπήσει στον κρόταφο. Νομίζω είχε αίμα, αλλά μετά σηκώθηκε. Κατά τη διάρκεια του καβγά είχε σταματήσει άλλος ένας φίλος μου στο σημείο για να δει τι γινόταν. Βλέπετε, ήταν η ώρα που πηγαίναμε για δουλειά. Μου φώναζε συνέχεια “σταμάτα, Μάριε! Σταμάτα!” Είχα θολώσει, αλλά αλήθεια σας λέω, δεν είχα πρόθεση να σκοτώσω κανέναν. Την κοπέλα της οποίας υποτίθεται πως κάποιοι είχαν κλέψει την τσάντα δεν την είδα ποτέ».