«Είχα έναν ηλικιωμένο ασθενή που έπρεπε να περπατήσει μιάμιση ώρα για να φθάσει στο ιατρείο και να κάνει μια εξέταση, δεν είχε άλλο τρόπο. Σε κάποια χωριά το αίσθημα της μοναξιάς είναι πολύ έντονο και αυτό σε επηρεάζει».
Η κ. Ελένη Μπιμπάκη είναι αγροτική γιατρός και υπηρετεί από τον περασμένο Αύγουστο στον δήμο Ανατολικού Σελίνου Χανίων, στο νότιο τμήμα των Λευκών Ορέων. Ο δήμος αποτελείται από δεκάδες χωριά και μικρούς οικισμούς με κατοίκους λιγότερους από τα δάχτυλα ενός χεριού και κυρίως ηλικιωμένους. «Ο κόσμος εδώ μπορεί να μην είναι πλούσιος, αλλά είναι φιλότιμος, σου ανοίγει την καρδιά του, βρίσκει στον γιατρό έναν άνθρωπο να πει τη χαρά του, τον πόνο του, να αλλάξει δυο κουβέντες. Όταν υπηρετείς σε τέτοια μέρη καταλαβαίνεις πραγματικά τι σημαίνει να είσαι γιατρός», λέει η κ. Μπιμπάκη. Δύο ημέρες την εβδομάδα έχει ιατρείο στον Καμπανό και τις υπόλοιπες επισκέπτεται τα χωριά. Μπορεί να χρειαστεί να διανύσει έως και 150 χλμ. σε μια μεγάλη αλλά σχεδόν έρημη περιφέρεια.
Στο ιατρείο του Καμπανού η ουρά από πολίτες έχει μακρύνει. Η νεαρή γιατρός εργάζεται χωρίς να έχει τον εξοπλισμό που είναι αναγκαίος. «Το ιατρείο είναι διθέσιο, αλλά η άλλη κοπέλα παραιτήθηκε για να κάνει την ειδικότητά της. Κανονικά ένας γιατρός πρέπει να μένει καθημερινά στο ιατρείο και ο άλλος να πηγαίνει στα χωρά. Η θέση προκηρύχθηκε, αλλά έμεινε κενή. Επειδή είναι απομακρυσμένη περιοχή δύσκολα έρχεται κάποιος εδώ. Όταν οι άνθρωποι χρειάζονται εξειδικευμένες υπηρεσίες από καρδιολόγο, πνευμονολόγο, διαβητολόγο, είναι λίγο δύσκολο να τις προσφέρω εγώ», επισημαίνει.
ΦΩΤΟ 1: «ΜΟΝΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ» «Χωρίς γιατρούς ο κόσμος εγκαταλείπει τα χωριά», λέει ο Δ. Κουντουδάκης που δέχεται τις υπηρεσίες του Ευτύχη Αλιγιζάκη, μοναδικού γιατρού για τρία χωριά στη βόρεια πλαγιά των Λευκών Ορέων
ΦΩΤΟ2 «Αναγκάζομαι να καλύπτω όλες τις ειδικότητες», λέει η αγροτική γιατρός του Δήμου Ανατολικού Σελίνου Ελένη Μπιμπάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου