Το κουβάρι αυτής της ιστορίας άρχισε να τυλίγεται τη δεκαετία του 1970, όταν η Μίλερ ήρθε σε επαφή με την εφημερίδα Νeuer Βanater Ζeitung. Η ΝΒΖ εκδιδόταν στην Μπανάτ, μια περιοχή ανάμεσα στα σύνορα της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας και της Αυστρίας με ισχυρή γερμανόφωνη μειονότητα. Ο διευθυντής της εφημερίδας Νικολάου Μπερβάνγκερ πρωτοστάτησε στη δημιουργία ενός κύκλου νέων συγγραφέων ανάμεσα στους οποίους ήταν και η Μίλερ. Κάποια από τα μέλη εκείνης της παρέας αντιστάθηκαν ενεργά στο καθεστώς, άλλοι φυλακίστηκαν, μερικοί κατάφεραν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Ήταν από τότε γνωστό ότι η διαβόητη Σεκιουριτάτε παρακολουθούσε τις δραστηριότητες του λογοτεχνικού κύκλου. Σήμερα αποκαλύπτεται ότι ο σύνδεσμός της ήταν ένας «σύντροφος» της Μίλερ. Ο Φραντς Τόμας Σχλέιχ, συγγραφέας, ποιητής και δημοσιογράφος, περιέγραψε στη Σεκουριτάτε το «ανατρεπτικό και αντικρατικό» περιεχόμενο του πρώτου βιβλίου της Μίλερ «Νiederungen». Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Σχλέιχ κατάφερε να πάρει άδεια από τις ρουμανικές αρχές για να μεταναστεύσει στη Δυτική Γερμανία. Εκεί εμφανίστηκε ως αντιφρονών. Σύμφωνα με το γερμανικό δίκτυο Αrd, ωστόσο, ο Σχλέιχ συνέχισε να συνεργάζεται με τη ρουμανική αστυνομία. «Για πολλά χρόνια πίστευα ότι δεν υπήρχαν κατάσκοποι ανάμεσα στους φίλους μου. Τώρα καταλαβαίνω ότι δεν ήταν έτσι», δήλωσε η Μίλερ στην εκπομπή του Αrd.
Ο Σχλέιχ αρνήθηκε να εμφανιστεί στην εκπομπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου