Όταν ο Αντώνης Σαμαράς κέρδιζε με σχετική ευκολία τις εσωκομματικές εκλογές στη Νέα Δημοκρατία, είχε ήδη ξεκάθαρο μέσα στο μυαλό του ποιες θα έπρεπε να είναι οι επόμενες κινήσεις του. Έχοντας την εικόνα πως η εντολή από τη βάση ήταν να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές μέσα στο κόμμα, αλλαγές προσώπων αλλά και φυσιογνωμίας της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Σαμαράς άρχισε σιγά σιγά να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, έχοντας ως χρονικό ορίζοντα το συνέδριο του Ιουνίου και κινούμενος στη λογική πως μετά τη ριζική ανανέωση στα πρόσωπα θα ακολουθούσε και η ανανέωση στην ιδεολογική πλατφόρμα. Το επιτελείο της Ρηγίλλης εκτιμούσε πως όλα αυτά θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί προς το τέλος της τετραετίας, έτσι ώστε η Νέα Δημοκρατία να είναι έτοιμη να αποτελέσει μια ουσιαστική πολιτική πρόταση στις επόμενες εθνικές εκλογές. Με αυτή τη λογική, ο Αντώνης Σαμαράς γνώριζε πολύ καλά πως θα έπρεπε να έρθει σε σύγκρουση με στελέχη της παράταξης που τα θεωρούσε εμπόδιο στην ανανέωση του κόμματος, ενώ εκτιμούσε πως θα έπρεπε να υπάρξει και μια σχετική διαχείριση με το παρελθόν των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου