Βραχονησίδα σώζει οικονομικά τη Χάλκη

Image by Matlock-Photo via Flickr

Μία βραχονησίδα, η Αλιμνιά, από τις μεγαλύτερες που βρίσκονται στο Αιγαίο, έκτασης 7,4 τετ. χλμ., χωρίς κατοίκους από το 1966, με φυσικό καταφύγιο για σκάφη, με πέντε εντυπωσιακά κτίρια, στο έδαφός της, ιταλικής κατασκευής με την επωνυμία «καζάρμες», πρόκειται να ενισχύσει οικονομικά την δοκιμαζόμενη από την κρίση νήσο Χάλκη με τους 434 μόνιμους κατοίκους τους, ανάμεσα στους οποίους και τρεις πολιτικοί οι κκ. Δ. Κρεμαστινός, Κ. Σφυρίου και Ι. Βαληνάκης.

Ο δήμαρχος του πανέμορφου αυτού ακριτικού νησιού της Δωδεκανήσου κ. Μιχ. Πατρός (έχει υποστηριχθεί στην εκλογή του από τη ΝΔ) χρωστά ήδη 1.200.000 ευρώ, δεν έχει άλλους πόρους και αποφάσισε αντί να βάλει λουκέτο, να ζητήσει τη βοήθεια ξένων επενδυτών, ώστε να αξιοποιήσει τουριστικά τη βραχονησίδα Αλιμνιά, για την οποία δείχνουν ζωηρό ενδιαφέρον (και έτοιμοι να προσφέρουν χρήματα) Ιταλοί επενδυτές:

«Ακόμα και στον Μπαρόζο, πήγαν οι Ιταλοί και ζήτησαν παρέμβασή του ώστε να επενδύσουν στην Αλιμνιά», αποκαλύπτει ο δήμαρχος του νησιού, ο οποίος αναφέρει ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παρέπεμψε τους υποψήφιους Ιταλούς επενδυτές στο υπουργείο Οικονομικών και στις υπηρεσίες Invest in Greece. Το υπουργείο Οικονομικών παρέπεμψε τους Ιταλούς με τη σειρά του στο μικρό δήμο Χάλκης.

Ο κ. Πατρός δεν έχασε την ευκαιρία. Συγκάλεσε το Δημοτικό Συμβούλιο της Χάλκης το οποίο ομοφώνως αποφάσισε να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό για την πρόσληψη εταιρίας συμβούλων, η οποία θα υποδείξει με ποιο τρόπο θα αξιοποιηθεί καλύτερα τουριστικά η βραχονησίδα: «Δεν σκοπεύουμε ούτε να την ενοικιάσουμε, ούτε τίποτα. Απλώς θέλουμε να την αξιοποιήσουμε τουριστικά και να την προστατεύσουμε», είπε ο Δήμαρχος σε συνομιλία του που είχε με «Το Βήμα». Και όσο αφορά κάποιες ενστάσεις που διατυπώθηκαν στα Δωδεκάνησα ότι η Αλιμιά είναι δημόσια έκταση και δεν μπορεί ένας δήμαρχος να αποφασίζει με το δημοτικό του συμβούλιο τι θα την κάνει ο κ. Πατρός υπενθυμίζει ότι συνολικά πέντε βραχονησίδες έχουν παραχωρηθεί από το 1957 στη Χάλκη και προσκομίζει μάλιστα και τις σχετικές δημοσιεύσεις στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Εμφανίζεται αποφασισμένος να αξιοποιήσει την Αλιμνιά όσο το δυνατόν γρηγορότερα και με πλήρη διαφάνεια, τηρώντας όλους τους νόμους, όπως αναφέρει και αποκαλύπτει ότι οι Ιταλοί επενδυτές δείχνουν ζωηρό ενδιαφέρον για τα πέντε (εγκαταλελειμμένα) κτίρια_ «καζάρμες», όπως αποκαλούνται_ προφανώς για να τα ανακαινίσουν και να δημιουργήσουν ξενοδοχειακά συγκροτήματα.

Οι τελευταίοι από τους 60 κατοίκους της βραχονησίδας Αλιμνιάς αναγκάσθηκαν, λόγω εγκατάλειψης της νήσου (ούτε σχολείο υπήρχε), να την εγκαταλείψουν το 1966, μεταναστεύοντας ορισμένοι στο εξωτερικό, άλλοι έπιασαν δουλειά στα βαπόρια, ενώ λίγοι εγκαταστάθηκαν στη Ρόδο και στη Χάλκη, βεβαιώνει ο κ. Πατρός.