«Επρεπε να ζήσω ή να πεθάνω. Μετά το ατύχημα η ζωή σαν να έκανε μια στάση. Ημουν όμως μόνο δεκαεπτά και εκείνη έτρεχε μπροστά μου».
Ο Χρήστος Κάπελλας είναι σίγουρα ο άνθρωπος που μας διδάσκει εδώ και εννέα χρόνια τι θα πει θέληση. Ενα τροχαίο σημάδεψε πριν από δώδεκα χρόνια τη ζωή του.
Ο Χρήστος έχασε το πόδι του: «Ηταν σφηνωμένο στον κορμό του δένδρου που παρέσυρα με τη μηχανή μου. Σε μια στροφή του δρόμου έχασα τον έλεγχό της και τον συνεπιβάτη μου. Τον είδα που κατρακυλούσε πίσω μου. Ολα έγιναν πολύ γρήγορα. Στη λεωφόρο Ειρήνης η μοίρα χτύπησε αυτήν τη φορά την οικογένειά μου.
Οταν ήμουν επτά χρόνων έχασα τον πατέρα μου από τροχαίο. Πήγαινε να πουλήσει τη μηχανή του σε κάτι αγώνες στο Ξυλόκαστρο. Στη διαδρομή κάποιος τον έκλεισε και εκεί έχασε τη ζωή του. Αυτό στοίχησε σε όλους μας πολύ. Ο καθημερινός φόβος της μητέρας μου ήταν να μην μπλέξουμε με μηχανές. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε».
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου