Ο γνωστός ηθοποιός φέτος υποδύεται στο μιούζικαλ «Η Παναγία των Παρισίων» του Βίκτορος Ουγκώ τον Κουασιμόδο, έναν ρόλο που είχε υποδυθεί το 1979 και ο πατέρας του Κώστας Καζάκος. Για το αν του δημιουργεί μεγαλύτερη ευθύνη ο ρόλος αυτός απαντά: «Κάθε φορά είναι κάτι διαφορετικό. Είμαι ηθοποιός που ερμηνεύω ελπίζοντας να αφυπνίσω τη συνείδηση του θεατή».
Αυτές και ακόμη περισσότερες πτυχές του χαρακτήρα του αλλά και της προσωπικότητάς του ξεδιπλώνει ο ταλαντούχος καλλιτέχνης. Ενας ασυμβίβαστος άνθρωπος, όπως του έμαθε να είναι η μητέρα του, η Τζένη Καρέζη.
- Μοναχογιός, ίσως και χαϊδεμένος. Εφαγες ποτέ ξύλο;Ξύλο δεν έχω φάει ποτέ, εκτός από μία φορά που είχα κάνει κάτι χοντρό και έφαγα ένα χαστούκι. Μολονότι ήμουν πάρα πολύ άτακτο παιδί, ένα τέρας θα έλεγα, ποτέ δεν σήκωσαν χέρι επάνω μου. Πάντα με την κουβέντα μου έδειχναν ότι αυτό είναι λάθος. Σήμερα πάντως είμαι ένα ήσυχο παιδί (γελάει). Δεν έζησα τίποτα διαφορετικό σε σχέση με ένα άλλο παιδί που μπορεί να μην ήταν γνωστοί οι γονείς του.
- Σου αρέσουν οι κωμικοί ρόλοι;Ναι, πολύ και νομίζω ότι τους έχω κάνει με επιτυχία όσες φορές μου δίνεται η ευκαιρία, γιατί δεν μου δίνεται συχνά. Συνήθως, μου δίνουν τον ρόλο του καλού παιδιού, του ζεν πρεμιέ. Οταν μου δίνουν ρόλους οι οποίοι δεν είναι πολύ κοντά μου, τους κάνω καλύτερα. Στο θέατρο δεν έχω κάνει πολλή κωμωδία, αν και θα ήθελα, αλλά φαίνεται ότι δεν με κόβουν για κωμικό και δεν μου κάνουν προτάσεις.
- Δεν είναι δύσκολο ένας ηθοποιός να κάνει τον κόσμο να γελάσει ειδικά στις μέρες μας;Η κωμωδία είναι πιο δύσκολη από το δράμα, γιατί πρέπει το κάθε αστείο να εξαργυρώνεται επί τόπου και να υπάρχει το γέλιο. Στο δράμα μπορεί σε μια σκηνή να μην πάει και τόσο καλά, όμως αν οι άλλοι είναι καλοί, στο τέλος θα το πάρεις κι εσύ το χειροκρότημα. Δεν διακόπτει την παράσταση κανείς για χειροκρότημα, πολύ σπάνια, ενώ στην κωμωδία γελάνε και είναι άμεση η ανταπόκριση.
ESPRESSO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου