Ο βυθός δεν «σηκώνει» επιπολαιότητες

Βυθός. Κυρίως σπαρμένος με βράχια. Τα κοπάδια των ψαριών κινούνται μπροστά από τη μάσκα του θηρευτή και ενεδρευτή, ενός ανθρώπου με μάσκα, μπουκάλα και ψαροντούφεκο. Και αν η εικόνα φαντάζει ειδυλλιακή και απολύτως ταιριαστή στο θέρος, στο χόμπι και στις προτιμήσεις των, όπως υπολογίζονται, τουλάχιστον 400.000

ελλήνων ερασιτεχνών αυτοδυτών και ψαροντουφεκάδων, μπορεί να εξελιχθεί σε εφιάλτη. Αρκεί μια άστοχη κίνηση, μια αδιαθεσία, αλλά κυρίως μια προπέλα και το ταχύτατο πέρασμα ενός σκάφους. Την περασμένη Πέμπτη, ανοιχτά της Δήλου, ένας ακόμη ερασιτέχνης του υποβρύχιου ψαρέματος βρήκε τραγικό θάνατο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, λόγω του απρόσεκτου περάσματος ενός ταχυπλόου αλλά και λόγω της δικής του αμέλειας.

«Δεν πρέπει να είχε τοποθετήσει σημαδούρα ούτε καταδύθηκε μαζί με άλλον δύτη ή ψαροντουφεκά» επισημαίνει ο επί 20 χρόνια εκπαιδευτής και ψαροντουφεκάς κ. Λάμπρος Δερτιλής. Και εξηγεί ότι «η σημαδούρα είναι το ελάχιστο μέτρο ασφαλείας και επικοινωνίας του δύτη με την επιφάνεια, για να αποτραπεί ο κίνδυνος ατυχήματος από τη διέλευση ή την ξαφνική εμφάνιση ταχυπλόου, τζετ σκι ή σκάφους με προπέλες που θα έθετε σε άμεσο κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα του καταδυόμενου». ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ